Poradniki

Zespół Aspergera – jak pomóc osobie dorosłej w pracy lub na studiach?

• Zakładki: 6


Coraz częściej i więcej słyszymy o dzieciach, u których zdiagnozowano zaburzenia rozwojowe ze spektrum autyzmu. Powoli rośnie świadomość o tego rodzaju zaburzeniach. Słyszmy, że terapia ma na celu przygotowanie dzieci i dorosłych do samodzielnego funkcjonowania. Osoba, która radzi sobie w dorosłym życiu, studiuje, pracuje, nadal inaczej postrzega otaczającą ją rzeczywistość. Często potrzebuje wsparcia kolegów i zrozumienia, by faktycznie mogła się wśród nich odnaleźć. Jak pomóc osobie z zespołem Aspergera, by czuła się komfortowo w naszym towarzystwie?

Planuj, zapisuj i bądź cierpliwy

Większość osób ze spektrum autyzmu mają pamięć fotograficzną. Ponieważ są wzrokowcami, o wiele łatwiej przychodzi im rozumienie i zapamiętywanie informacji, które mogą przeczytać. Trudności z zapamiętywaniem tego, co słyszą, są o tyle większe, im więcej osób bierz udział w dyskusji, a gdy kilka osób mówi jednocześnie, możemy być niemal pewni, że Aspi nic z niej nie wyniesie. Czasami przecież i nam, osobom NT (nueurotypowym) trudno jest zrozumieć mówiących przez siebie kilka osób.

Dlatego, jeśli przedstawiasz prezentację w grupie, w której znajduje się osoba z Aspergerem lub jesteś przełożonym takiej osoby, zapisuj znaczące wątki i polecenia na tablicy, kartce czy w mailu. Takim osobom naukę i pracę ułatwiają także procedury, które wytyczają ścieżkę postępowania. Lubią przewidywalne i zaplanowane sytuacje. Bądź też cierpliwy, gdy usłyszysz dodatkowe pytania. Wytłumacz niezrozumiałe zagadnienia, ale nie traktuj osoby z ASD jak dziecka.

Jak nie pomagać osobie z zespołem Aspergera?

Mówiąc, jak warto pomagać osobie z zespołem Aspergera, należy też wspomnieć, czego należy unikać. Przede wszystkim nie traktujemy takiej osoby z góry – nikt nie lubi takiego traktowania. Prowadzi ono jedynie do jeszcze większego wycofania i trudności w nawiązaniu jakichkolwiek relacji. Wyobraź sobie, że Twój kolega potrzebuje przewodnika po obcej kulturze, o której trochę dowiadywał się z innych źródeł. Ma więc pojęcie o miejscu, w którym przebywa i nie potrzebuje prowadzenia za rękę, ale przyda mu się dyskretne wsparcie, którego nie będą widzieć wszyscy pozostali uczestnicy wycieczki.

Zespół Aspergera – jedna nazwa, różne problemy

Pamiętajmy, że zaburzenia ze spektrum autyzmu mogą objawiać się u każdego nieco inaczej. Wiele osób z ASD ma wyczulony węch, inne są wrażliwe na światło lub hałasy, a niektórzy mają wyczulone kilka zmysłów. Dlatego staraj się unikać ostrego światła, głośnych dźwięków i intensywnych zapachów, np. perfum.

Osoby z Aspergerem często cierpią na prozopagnozję, innymi słowy mają ogromne trudności w zapamiętywaniu i rozpoznawaniu twarzy. Jeśli ktoś na ulicy nie mówi Ci „cześć” albo „dzień dobry”, niekoniecznie jest niekulturalny czy źle wychowany. Spotykając się z kolegą na ulicy, pierwszy się z nim przywitaj. Dzięki temu uniknie on uczucia dyskomfortu, a zainicjowany kontakt doda mu pewności siebie. Aspi odbierane są przez osoby NT jako te, które unikają kontaktu z otoczeniem, a najczęściej go potrzebują i szukają, tylko nieumiejętnie. Nie potrafią bowiem przebić się w grupowej rozmowie, podczas gdy reszcie jest wtedy najłatwiej nawiązać kontakt.

Osoby z zespołem Aspergera różnią się od osób NT, tak jak te różnią się między sobą. Wystarczy odrobina wyrozumiałości, cierpliwości i zaangażowania, by Aspi mógł zostać naszym dobrym kolegą, a może nawet partnerem życiowym.

comments icon0 komentarzy
0 komentarze
283 wyświetlenia
bookmark icon

Napisz komentarz…

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *